Blauw, Amber en Geel – Beatriz González in De Pont

Het pakt me. De schilderijen van Beatriz González.

Ze is zelf aanwezig in museum De Pont in Tilburg. Samen met een kleine delegatie waaronder ook haar (klein)kinderen. ‘Ze is al 92 jaar,’ hoor ik iemand zeggen tijdens de officiële opening door de directeur van De Pont Martijn van Nieuwenhuyzen. Het is haar aan te zien. Ze doet soms haar ogen dicht en hangt een beetje in haar stoel.

‘Jammer dat ze niet zelf het woord neemt’, fluistert iemand naast me en ik beaam het. Ik zie het vuur in haar ogen en haar handelen. Haar gezichtsuitdrukking straalt trots uit. Het vuur, de passie, die haar heeft ertoe aangezet om haar schilderijen te vullen met zulke beladen onderwerpen.

Haar land Colombia is onderhevig aan geweld. Ze schildert haar corrupte regering. Ze schildert de doden en rouwende betrokkenen. Mensen die doodskisten dragen. Op enorme grote doeken in de centrale industriële ruimte in De Pont wordt enerzijds de hemel en anderzijds de dood weergegeven. Tussen de immense doeken door zie ik een soort kopie van Picasso’s Guernica. Maar dan in de kleuren van Beatriz, van haar land.

Ik moet er een paar keer goed voor kijken naar de werken. Dan zie ik waarom ik gefascineerd ben van haar werk.

Natuurlijk, haar verhaal, de ellende in haar land, het is een vreselijk verhaal. Een verhaal wat ik me niet kan voorstellen omdat ik mijn leven lang zo wordt beschermd tegen welke vorm van geweld dan ook. Maar daarnaast is het haar kleurgebruik. De donkerblauwe naakte vrouw zichtbaar ontroerd gebogen boven op een goud oplichtende doodskist. Ook de afgewende gezichten maken het tot een schouwspel wat respect verdiend. Het informatieboekje zegt het goed: ‘De signaalachtige silhouetten die telkens in haar werk terugkeren, zetten zich vast in je geheugen.’

Mijn favoriete schilderij is een van de afbeeldingen van rouw om een overledene. Een onderdeel van een serie genaamd ‘De Levenlozen’. De rouw komt pijnlijk dichtbij doordat Beatriz zich beperkt tot een wezenloze pose, heldere composities en afgebakende kleurvlakken. Het ambere lichaam van de rouwende persoon heeft haar gezicht tegen het levenloze gele lichaam gedrukt en, als ik beter kijk, omarmt ze het met ambere handen. Prachtige ellende toch.

Kom ook kijken naar de expositie van Beatriz González in de Pont. ‘War and preace – a poetics of gesture’ is net geopend voor bezoek en is nog tot 5 maart 2025 te bewonderen, naast andere exposities zoals die van Amol K Patil.

De Pont museum Tilburg – Museum De Pont

Andere blogs