In een vorige blog vertelde ik dat we, Ingrid en ik, samen werken aan een kunstwerk. Een gezamenlijk kunstwerk voor het toffe Tree Art Festival.
Het Tree Art Festival is een community art project waarin tientallen kunstenaars kunstwerken tonen, verbonden door het thema ‘Bomen Verbinden’, tussen de bomen van bomentuin D’n Hooidonk in Den Dungen. Ik ben initiator en organisator van het festival. Maar vandaag niet. Vandaag ben ik kunstenaar en maken we samen een volgende stap.
Als ik van mijn fiets stap op het erf van Ton en Janneke staat Ingrid al druk te passen en te meten met grote stukken stof. ‘Ha! Daar ben je!’ komt ze me enthousiast tegemoet. Naast ons komen koeien in de stal nieuwsgierig aanlopen. Met grote ogen kijken ze ons aan. Achter Ingrid doemt ons werk op.
‘Ik merk nu pas op hoe ‘zacht’ het is geworden!’ zeg ik tegen Ingrid, ‘Eerst was het een grof blok gemaakt van pallets en nu, door al die gele en aarden tinten van onze voormalige kunstwerken wordt het een bijna kneedbaar kunstwerk. Haha!’ We hebben er lol in, in het maken van dit werk. Samen lopen we om het werk heen en kijken in goede harmonie wat we nog kunnen aanpassen.
‘Hier is het leuk om iets ronds of organisch te doen.’ Ik wijs op de bovenkant. Daar hebben we stroken stof neergelegd. Het ziet er al tof en kleurrijk uit. Maar het is nog niet in harmonie en balans. Ingrid heeft een mooie leerachtige stof met een abstract motief neergelegd. Dat geeft ook die zijde van de kubus een eigen karakter. We knippen een rondje uit en leggen dat op de andere stroken. ‘Hmm,’ zegt Ingrid. ‘Hmm,’ zeg ik. ‘Hmm’ vrij vertaald is dat we nog verder moeten experimenteren. Ik pak het stukje stof waaruit ik het rondje heb geknipt. Het omhulsel van het rondje geeft ook een rondje, maar dan in de negatieve ruimte. Ik leg het erop en gelijk zien we dat dat veel leuker is. Later schuif ik het vierkantje met het rondje als uitsparing, over een paar lappen tegelijkertijd. Dat is nog spannender en de moeite waard om vast te spijkeren.
Zo vervolmaken we het werk. Één zijde is wat lastiger. Ik verf een wat donker doek geel, omdat dat meer verbindt met de andere zijdes. Maar het wordt eerder groen geel en dat wijkt te veel af. We passen en meten en uiteindelijk besluiten we om een ander doek van Ingrid over de groen gele stof te plaatsen. Dat voelt veel beter. Even later zien we ook dat een lijn in het doek met een simpel reepje stof kan worden doorgetrokken naar een ander deel van de pallet. En door dat ene simpele reepje stof wordt het ineens een geheel.
Op een gegeven moment is het klaar. We kijken vol tevredenheid naar wat we hebben gemaakt. Een warm, zonnig, zacht, vrolijk blok. Ogen kijken ons aan. Vogels en een kat zijn verborgen objecten, aanwezig binnen het werk. Patronen, kleuren, lijnen, ze vormen een fijn geheel. We proberen nog iets met ijzeren strippen maar zien er toch weer van af. ‘Goed is goed genoeg!’
Ik bedank Ingrid voor een super fijne samenwerking. Een gezamenlijke zoektocht naar balans en eenheid met verscheidenheid en ambacht. Tof om dit samen te mogen doen in het kader van Tree Art Festival.
Ben je ook benieuwd hoe ons werk er uit is komen te zien? Kom dan langs op het Tree Art Festival van 25 juni tot en met 16 juli in bomentuin D’n Hooidonk en laat je verrassen!